Ik vraag mij echt te vaak af waarom we zo lief kunnen zijn voor anderen, maar lief zijn voor onszelf zo ongelofelijk moeilijk is. Ik begrijp het niet; waarom zijn we zo streng voor onszelf? Waarom ben ík zo streng voor mezelf? Ik word daar soms zo moe van. Steeds maar tot het uiterste blijven duwen totdat ik een grens, of grenzen, over ga. Compleet bewust maar altijd met oog op het goede. Because this benefits all of us, right?
Nou, nee. Het valt onder het kopje iedereen willen pleasen en vervolgens mezelf compleet voorbij gaan. Herkenbaar?
Na een ongelofelijk harde reality check gooi ik roer om. Voor de 10345ste keer. Ik ga proberen meer tijd voor mezelf te nemen en zal vaker vragen aan mijn lieve zelf of het nog allemaal oké is. Want sommige dingen zijn gewoon echt niet oké. Ik wil meer open zijn, zachter en liever. Mens zijn. Mezelf eens vergeven, in plaats van hopen dat anderen dat steeds willen doen. Ik word echt heel moe van mezelf, maar misschien is juist dát mijn motivatie om het anders te doen. Ik zal tools moeten vinden om duurzamer om te gaan met mezelf. En ik zal mezelf gaan waarderen.
Ik zou het heel fijn vinden als jij, lieve lezer, vertelt hoe jij jezelf waardeert. Wat jij doet om steeds meer van jezelf te houden en hoe jij jezelf staande houdt. Ik ben zo benieuwd. Durf je dat met mij te delen? Mag in het formulier hieronder <3
Tot zo ver dit blogje en mijn nieuwe inzicht. Tot de volgende.
Liefs
Weergaven: 357
