Mijn 21ste verjaardag bleek de openbaring te zijn waarvan ik niet wist dat ik die nodig had. Het gaf mij een nieuw inzicht, doel en een herinnering aan mezelf.
De dag voor mijn verjaardag ging ik naar de plek waar ik mijzelf helemaal kwijt mag raken, om zo mezelf weer te kunnen vinden; de boekenwinkel. Dan loop ik alle gangpaden door en als een havik bespeur ik de boeken. Uiteindelijk heb ik 3 boeken voor mezelf gekocht: de biografie van Susan Sontag, een geweldige vrouw, vergelijkbaar met Simone de Beauvoir. Vervolgens een bundel over de modestijl van Parijzenaren en last but not least; een boek over vrouwen, genaamd ‘She’. Een prachtig boek met interessante, sensuele en succesvolle vrouwen dat zich toont in zwarte en roze tinten. Als je nog een muze zoekt, heb je haar hier gevonden..
Taart. Ik had 3 taarten. En ze waren fantastisch. Heb ik ooit 3 taarten voor mijn verjaardag gehad? Nee. Ga ik het weer doen? Zeer zeker wel. Samen met mijn familie taart eten en cadeautjes uitpakken, voelde alsof ik gedoopt werd in een nieuw leven. Door hen werd ik geïnspireerd cadeaus voor mezelf te kopen, om van mezelf te houden en het leven voor niemand anders leuk te maken dan voor mezelf. En geloof me, als je zo je 21e levensjaar ingaat, kan het niet beter beginnen.
Hoe ik mij voelde na mijn verjaardag? Alive.
Ik ben van mening dat je 21ste levensjaar het begin is van je egoïstische jaren. Nu mag je écht voor jezelf kiezen, doen waar jij blij van wordt en jezelf de hoofdrol in je leven geven. Ik bepaal zelf de regels, door te doen wat ik wil en te gaan waar ik wil staan. Een gevoel van vrijheid die ik nog niet eerder had ervaren. Ik ben baas over mezelf. En dus over mijn leven.
Ondertussen zijn we al een halfjaar verder en moet ik mezelf vaker dan gehoopt herinneren aan dat gevoel. Nog steeds voel ik mij soms een gevangene van het leven en bruist er dan een diepe woede in mij die los wil breken. Ik rebelleer als een onder druk gezette Harley Quinn en merk dat ik speur naar mijn Joker om het leven mee te delen. Zodra ik dan mezelf weer laat geloven in mijn onafhankelijkheid, word ik dat ook. Ik neem het leven als het is en stimuleer de drang om mijn innerlijke zelf meer in haar waarde te zien. Zo kan ik ook weer meer genieten van eten, mensen, mijn hondje, seks, familie, zelfontwikkeling en zelfliefde.
Over een halfjaar word ik alweer 22. Ik zal zorgen voor genoeg cadeautjes, taarten in de koelkast, voor 22 kaarsjes, ballonnen en muziek. Naarmate ik ouder word, des te uitbundiger mijn levensactiviteiten worden. De twijfels die ik heb over mezelf zullen voorlopig nog niet verdwijnen, maar elke keer als ik Amélie in de spiegel zie, zal ik rebelleren, streven en manifesteren naar het geliefde leven dat ik probeer te grijpen. Cheers.
Weergaven: 388
